فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 69
کس نيست که افتاده آن زلف دوتا نيست ، در رهگذر کيست که دامي ز بلا نيست چون چشم تو دل مي برد از گوشه نشينان ، همراه تو بودن گنه از جانب ما نيست روي تو مگر آينه لطف الهيست ، حقا که چنين است و در اين روي و ريا نيست نرگس طلبد شيوه چشم تو زهي چشم ، مسکين خبرش از سر و در ديده حيا نيست از بهر خدا زلف مپيراي که ما را ، شب نيست که صد عربده با باد صبا نيست بازآي که بي روي تو اي شمع دل افروز ، در بزم حريفان اثر نور و صفا نيست تيمار غريبان اثر ذکر جميل است ، جانا مگر اين قاعده در شهر شما نيست دي مي شد و گفتم صنما عهد به جاي آر ، گفتا غلطي خواجه در اين عهد وفا نيست گر پير مغان مرشد من شد چه تفاوت ، در هيچ سري نيست که سري ز خدا نيست عاشق چه کند گر نکشد بار ملامت ، با هيچ دلاور سپر تير قضا نيست در صومعه زاهد و در خلوت صوفي ، جز گوشه ابروي تو محراب دعا نيست
اي چنگ فروبرده به خون دل حافظ
،
فکرت مگر از غيرت قرآن و خدا نيست
تعبیر:
زندگی عرصه ی خوشی و غم ها است. از گرفتاری و حوادث روزگار نمیتوان فرار کرد اما میتوان با صبر و تحمل از گرداب حوادث گذشت. دعا کلید آرامش است و امید آرام بخش دلها.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 335
در خرابات مغان گر گذر افتد بازم ، حاصل خرقه و سجاده روان دربازم حلقه توبه گر امروز چو زهاد زنم ، خازن ميکده فردا نکند در بازم ور چو پروانه دهد دست فراغ بالي ، جز بدان عارض شمعي نبود پروازم صحبت حور نخواهم که بود عين قصور ، با خيال تو اگر با دگري پردازم سر سوداي تو در سينه بماندي پنهان ، چشم تردامن اگر فاش نگردي رازم مرغ سان از قفس خاک هوايي گشتم ، به هوايي که مگر صيد کند شهبازم همچو چنگ ار به کناري ندهي کام دلم ، از لب خويش چو ني يک نفسي بنوازم ماجراي دل خون گشته نگويم با کس ، زان که جز تيغ غمت نيست کسي دمسازم
گر به هر موي سري بر تن حافظ باشد
،
همچو زلفت همه را در قدمت اندازم
تعبیر:
ملول و ناراحت هستی. فکر می کنی محرم راز و دوست صمیمی پیدا نمی شود تا در حل مشکلات به تو کمک کند. خودخوری و افسردگی را رها کن و به خود ایمان بیاور. راه نجات، شناخت توانایی های خود است. به هدف خود ایمان داشته باش تا به مقصود برسی.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 122
هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد ، خداش در همه حال از بلا نگه دارد حديث دوست نگويم مگر به حضرت دوست ، که آشنا سخن آشنا نگه دارد دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پاي ، فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد گرت هواست که معشوق نگسلد پيمان ، نگاه دار سر رشته تا نگه دارد صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بيني ، ز روي لطف بگويش که جا نگه دارد چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت ، ز دست بنده چه خيزد خدا نگه دارد سر و زر و دل و جانم فداي آن ياري ، که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد
غبار راه راهگذارت کجاست تا حافظ
،
به يادگار نسيم صبا نگه دارد
تعبیر:
اگر می خواهی به موفقیت برسی خدا را فراموش نکن و با اعتدال و میانه روی زندگی کن. افراط و تفریط در کارها زندگی را دچار مخاطره خواهد کرد. دوستان با وفا و مهربان را فراموش نکن و به عهد و پیمان دوستی وفادار باش.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 33
خلوت گزيده را به تماشا چه حاجت است ، چون کوي دوست هست به صحرا چه حاجت است جانا به حاجتي که تو را هست با خدا ، کآخر دمي بپرس که ما را چه حاجت است اي پادشاه حسن خدا را بسوختيم ، آخر سوال کن که گدا را چه حاجت است ارباب حاجتيم و زبان سوال نيست ، در حضرت کريم تمنا چه حاجت است محتاج قصه نيست گرت قصد خون ماست ، چون رخت از آن توست به يغما چه حاجت است جام جهان نماست ضمير منير دوست ، اظهار احتياج خود آن جا چه حاجت است آن شد که بار منت ملاح بردمي ، گوهر چو دست داد به دريا چه حاجت است اي مدعي برو که مرا با تو کار نيست ، احباب حاضرند به اعدا چه حاجت است اي عاشق گدا چو لب روح بخش يار ، مي داندت وظيفه تقاضا چه حاجت است
حافظ تو ختم کن که هنر خود عيان شود
،
با مدعي نزاع و محاکا چه حاجت است
تعبیر:
تا زمانی که دست نیاز به سوی متکبران دراز می کنی به مقصود نخواهی رسید. به خود متکی باش و به خداوند توکل کن تا نیاز و خواسته ی تو برآورده شود. نیازمندان را از خود نران و مغرور و بی اعتنا نباش.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 82
آن ترک پري چهره که دوش از بر ما رفت ، آيا چه خطا ديد که از راه خطا رفت تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بين ، کس واقف ما نيست که از ديده چه ها رفت بر شمع نرفت از گذر آتش دل دوش ، آن دود که از سوز جگر بر سر ما رفت دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشمم ، سيلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت از پاي فتاديم چو آمد غم هجران ، در درد بمرديم چو از دست دوا رفت دل گفت وصالش به دعا باز توان يافت ، عمريست که عمرم همه در کار دعا رفت احرام چه بنديم چو آن قبله نه اين جاست ، در سعي چه کوشيم چو از مروه صفا رفت دي گفت طبيب از سر حسرت چو مرا ديد ، هيهات که رنج تو ز قانون شفا رفت
اي دوست به پرسيدن حافظ قدمي نه
،
زان پيش که گويند که از دار فنا رفت
تعبیر:
از دوست عزیزی دور افتاده ای و در غم و حسرت به سر می بری. نا امید نباش زیرا هر فراقی وصالی به همراه دارد. اگر می خواهی به مطلوب خود برسی نا امیدی را از خود دور کن.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 74
حاصل کارگه کون و مکان اين همه نيست ، باده پيش آر که اسباب جهان اين همه نيست از دل و جان شرف صحبت جانان غرض است ، غرض اين است وگرنه دل و جان اين همه نيست منت سدره و طوبي ز پي سايه مکش ، که چو خوش بنگري اي سرو روان اين همه نيست دولت آن است که بي خون دل آيد به کنار ، ور نه با سعي و عمل باغ جنان اين همه نيست پنج روزي که در اين مرحله مهلت داري ، خوش بياساي زماني که زمان اين همه نيست بر لب بحر فنا منتظريم اي ساقي ، فرصتي دان که ز لب تا به دهان اين همه نيست زاهد ايمن مشو از بازي غيرت زنهار ، که ره از صومعه تا دير مغان اين همه نيست دردمندي من سوخته زار و نزار ، ظاهرا حاجت تقرير و بيان اين همه نيست
نام حافظ رقم نيک پذيرفت ولي
،
پيش رندان رقم سود و زيان اين همه نيست
تعبیر:
این زندگی چند روزه ارزش رنج کشیدن و خون دل خوردن را ندارد. به آنچه داری قانع باش و عمر عزیز را در راه رسیدن به آرزوهای دست نیافتنی تلف نکن. عزت نفس خود را از دست نده و منت نامردان را نکش.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 220
از ديده خون دل همه بر روي ما رود ، بر روي ما ز ديده چه گويم چه ها رود ما در درون سينه هوايي نهفته ايم ، بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود خورشيد خاوري کند از رشک جامه چاک ، گر ماه مهرپرور من در قبا رود بر خاک راه يار نهاديم روي خويش ، بر روي ما رواست اگر آشنا رود سيل است آب ديده و هر کس که بگذرد ، گر خود دلش ز سنگ بود هم ز جا رود ما را به آب ديده شب و روز ماجراست ، زان رهگذر که بر سر کويش چرا رود
حافظ به کوي ميکده دايم به صدق دل
،
چون صوفيان صومعه دار از صفا رود
تعبیر:
هوا و هوس را از خود دور کن و عاقلانه بیندیش. تا زمانی که خود خواه و متکبر باشی نتیجه ای حاصل نمی شود. مشورت با دوستان دانا و با تجربه را فراموش نکن و خودخواهی نکن.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 346
من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم ، محتسب داند که من اين کارها کمتر کنم من که عيب توبه کاران کرده باشم بارها ، توبه از مي وقت گل ديوانه باشم گر کنم عشق دردانه ست و من غواص و دريا ميکده ، سر فروبردم در آن جا تا کجا سر برکنم لاله ساغرگير و نرگس مست و بر ما نام فسق ، داوري دارم بسي يا رب که را داور کنم بازکش يک دم عنان اي ترک شهرآشوب من ، تا ز اشک و چهره راهت پرزر و گوهر کنم من که از ياقوت و لعل اشک دارم گنج ها ، کي نظر در فيض خورشيد بلنداختر کنم چون صبا مجموعه گل را به آب لطف شست ، کجدلم خوان گر نظر بر صفحه دفتر کنم عهد و پيمان فلک را نيست چندان اعتبار ، عهد با پيمانه بندم شرط با ساغر کنم من که دارم در گدايي گنج سلطاني به دست ، کي طمع در گردش گردون دون پرور کنم گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم ، گر به آب چشمه خورشيد دامن تر کنم عاشقان را گر در آتش مي پسندد لطف دوست ، تنگ چشمم گر نظر در چشمه کوثر کنم
دوش لعلش عشوه اي مي داد حافظ را ولي
،
من نه آنم کز وي اين افسانه ها باور کنم
تعبیر:
بلند همت و با اراده هستی. دارای طبعی بلند می باشی و همین کافی است. با سخت کوشی و تلاش به نتیجه ی دلخواه می رسی. به دوستان ظاهرالصلاح اعتماد نکن. در کارها تعقل و اندیشه کن.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 355
حاليا مصلحت وقت در آن مي بينم ، که کشم رخت به ميخانه و خوش بنشينم جام مي گيرم و از اهل ريا دور شوم ، يعني از اهل جهان پاکدلي بگزينم جز صراحي و کتابم نبود يار و نديم ، تا حريفان دغا را به جهان کم بينم سر به آزادگي از خلق برآرم چون سرو ، گر دهد دست که دامن ز جهان درچينم بس که در خرقه آلوده زدم لاف صلاح ، شرمسار از رخ ساقي و مي رنگينم سينه تنگ من و بار غم او هيهات ، مرد اين بار گران نيست دل مسکينم من اگر رند خراباتم و گر زاهد شهر ، اين متاعم که همي بيني و کمتر زينم بنده آصف عهدم دلم از راه مبر ، که اگر دم زنم از چرخ بخواهد کينم
بر دلم گرد ستم هاست خدايا مپسند
،
که مکدر شود آيينه مهرآيينم
تعبیر:
بهتر است که از اطرافیان حیله گر و دو رو کناره گیری کنی تا بیشتر از این گرفتار مصیبت و بلا نشوی. این کار را هر زمان انجام دهی سود و فایده برده ای. به خداوند تکیه کن تا قلبت آرامش پیدا کند. صبور باش. دوران رنج به زودی تمام خواهد شد.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 365
عمريست تا به راه غمت رو نهاده ايم ، روي و رياي خلق به يک سو نهاده ايم طاق و رواق مدرسه و قال و قيل علم ، در راه جام و ساقي مه رو نهاده ايم هم جان بدان دو نرگس جادو سپرده ايم ، هم دل بدان دو سنبل هندو نهاده ايم عمري گذشت تا به اميد اشارتي ، چشمي بدان دو گوشه ابرو نهاده ايم ما ملک عافيت نه به لشکر گرفته ايم ، ما تخت سلطنت نه به بازو نهاده ايم تا سحر چشم يار چه بازي کند که باز ، بنياد بر کرشمه جادو نهاده ايم بي زلف سرکشش سر سودايي از ملال ، همچون بنفشه بر سر زانو نهاده ايم در گوشه اميد چو نظارگان ماه ، چشم طلب بر آن خم ابرو نهاده ايم
گفتي که حافظا دل سرگشته ات کجاست
،
در حلقه هاي آن خم گيسو نهاده ايم
تعبیر:
با همه ی توان خود در راه مقصود تلاش و کوشش کن و اعتنایی به حرف دیگران نکن. آنچه که بدست آورده ای با سعی و تلاش خودت به دستت رسیده، پس مراقب باش تا آن را به آسانی از دست ندهی.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 114
هماي اوج سعادت به دام ما افتد ، اگر تو را گذري بر مقام ما افتد حباب وار براندازم از نشاط کلاه ، اگر ز روي تو عکسي به جام ما افتد شبي که ماه مراد از افق شود طالع ، بود که پرتو نوري به بام ما افتد به بارگاه تو چون باد را نباشد بار ، کي اتفاق مجال سلام ما افتد چو جان فداي لبش شد خيال مي بستم ، که قطره اي ز زلالش به کام ما افتد خيال زلف تو گفتا که جان وسيله مساز ، کز اين شکار فراوان به دام ما افتد به نااميدي از اين در مرو بزن فالي ، بود که قرعه دولت به نام ما افتد
ز خاک کوي تو هر گه که دم زند حافظ
،
نسيم گلشن جان در مشام ما افتد
تعبیر:
مشکلی را که داری زیاد بزرگ و دشوار ندان. سعادت و نیکبختی در انتظار تو است و به مراد و آرزوی خود می رسی.
فال حافظ روزانه شنبه 17 آذر 1403 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 8
ساقيا برخيز و درده جام را ، خاک بر سر کن غم ايام را ساغر مي بر کفم نه تا ز بر ، برکشم اين دلق ازرق فام را گر چه بدناميست نزد عاقلان ، ما نمي خواهيم ننگ و نام را باده درده چند از اين باد غرور ، خاک بر سر نفس نافرجام را دود آه سيــنـــه نــالان من ، سوخت اين افسردگان خام را مــحــرم راز دل شيـــداي خود ، کس نمي بينم ز خاص و عام را با دلارامي مرا خاطر خوش است ، کز دلم يک باره برد آرام را ننگرد ديگر به سرو اندر چمن ، هر که ديد آن سرو سيم اندام را
صبر کن حافظ به سختي روز و شب
،
عاقبت روزي بيابي کام را
تعبیر:
زندگی را با خوشی و خرمی بگذران و غم و اندوه روزگار را نخور. دیگران را محرم اسرار خود نکن زیرا دچار دردسر و گرفتاری می شوی. خوشبین و امیدوار باش زیرا سرانجام به آرزوی خود خواهی رسید.
